Werkgroep Buitenveldert – 23.8.2010 – AJErnstraat 112- Amsterdam – 13 deelnemers.
A vervult deze avond de functie van gespreksleider. Hy opent de bijeenkomst, heet de aanwezigen welkom, en meldt dat op zaterdag 2 oktober 2010 ‘de’ jaarvergadering van de overkoepelende Stichting Werkgroepen Buitenveldert zal plaatsvinden in de Keizersgrachtkerk te Amsterdam en dat deze manifestatie zal worden georganiseerd door de werkgroep, welke wekelijks op donderdag plaatsvindt in het Jellinekhuis aan de Jacob Obrechtstraat: nadere mededelingen dienaangaande zullen stellig volgen.
Aansluitend komt de bepaling van het gespreksonderwerp aan de orde. Na een moment van bezinning en orienterende opmerkingen ontstaat een formulering, die door A wordt samengevat tot het volgende onderwerp:
– hoe staat ‘men’ na een periode van ‘verslaving’ in en tegenover het sociale contact met vrienden, bekenden, familie, etc., waar soms ‘zwaar’ gepraat wordt over allerlei verschillende onderwerpen, inclusief gesprekken over bijvoorbeeld alcohol en dergelijke. Ligt dat voor iedereen ongeveer hetzelfde of verschilt men daarin afhankelijk van de ‘veiligheid’ van de situatie of andere factoren? Gaat men die gesprekken juist uit de weg of stort men zich in de verleiding van de discussie’s?
De gespreksronde ontwikkelt zich vervolgens ongeveer als volgt:
B: toen ik uit de kliniek weer ‘thuiskwam’, stelde mijn vrouw voor niet meer te gebruiken – uit zichzelf volgden vrienden bij mij thuis die lijn niet – dat duurde ongeveer 3 jaar – en daar ga je dan vervolgens ook aan wennen en bovendien maak je dat buiten op straat ook overal mee. Inmiddels ben ik eraan gewend en zeg ik ‘ik kan daar tegen’. Toch loop ik soms weg van feestjes – mijn vrouw blijft dab soms wel alleen – op dat nivo kan ik niet (meer) meedoen = ‘t is gewoon een andere golflengte – jl. zaterdag waren we op een boot naar de Sail in Amsterdam – eten aan boord – ik zag forse dames met een magere man – handen vol drank en zeer veel eten, van 7.30 tot 11.- uur. Vanaf 1980 kom ik jaarlijks bij de Sail – ik heb alle kunstjes gezien en vind het weinig verrassend – mijn kleinzoon zegt: het is allemaal hetzelfde – een soort herhalingsoefening – voor mij hoeft ‘t allemaal niet meer….
C: ik ben een gokker – en merk dat ik anders kijk naar andere vormen van dwangmatig gedrag, zoals bij drank… – ik sprak vanmiddag met een vriendin over haar vriend – bij mij gaat ‘t over eten – en andere vormen van dwang-gedrag, zoals ‘te weinig bewegen’ – zelf heb ik allemaal smoesjes – kan trouwens rust voelen in een café….
D: ik luister….
E: het wordt interessant gewoon te kijken, bijvoorbeeld naar het grachten-concert, waar veel wordt gedronken + bovendien je daar lekker kunt luisteren als je zelf niet gebruikt – maar trouwens, zelf hou ik niet zo van feesten – dit grachten-concert ontaardt trouwens ook altijd – de lippen worden losser – sommigen gaan over de schreef – trouwens ik vind drank leuk om te zien – krijg daar geen stress van – ben zelf trouwens tijdig weg….
F: ben zelf ook een stille drinkeer – heb er nooit zo over nagedacht – als ik goed in m’n vel steek, kan ik er zelf tegen – had laatst een feest met barbecue, maar ben daar vroeg weggegaan – dat heb ik hier geleerd – maar ik heb wel last, als ik niet lekker in m’n vel zit, want juist dan zie ik overal mensen pimpelen en dan word ik jaloers: ‘hun wel en ik niet’ – vroeger was ik ook bepaald geen ‘sociale’ drinker – ja, in ‘t begin wel, maar later werd ik een eenzame drinker….
G: ik heb het geluk gehad tegelijkertijd in contact te komen met de zelfhelp, dat was toen nog uitsluitend de AA, en daarnaast met de kliniek in Amsterdam, dus dat was de Jellinek. In een vlaag van willen ‘goedmaken’ ben ik in m’n ‘oude’ stad Rotterdam naar een café op Katendrecht gegaan (‘het witte paard’) om m’n oude schulden af te betalen: daar zat ‘Siem’, een aardige onderwereld figuur, die inmiddels was gepromoveerd tot uitsmijter. Toen ik over mijn openstaande schuld begon, liet hij informeren en bleek dat er niets open stond. We hebben als goede vrienden afscheid genomen. Daarna ben ik er niet meer terug geweest. Aansluitend op de opname in de Jellinek kreeg ik nieuw werk, waardoor ik veel in het buitenland moest zijn. En dat was dan Oost Europa. En daar zag ik mensen drinken op een manier die ik zelf nog nooit had meegemaakt. In die situatie heb ik alleen maar voordeel gehad bij die rolverdeling en daarnaast geen enkele verleiding gevoeld om ‘mee te gaan doen’….. Bovendien had ik houvast bij de groep in Amsterdam en dan kan je wel tegen een stootje. Ook achteraf ben ik overtuigd dat deze rare situatie mij heeft geholpen om ‘na de kliniek’ weer een klein beetje zelfvertrouwen te ontwikkelen en als dat geleidelijk gebeurt dan volgt de rest vanzelf. Het klinkt misschien wat vreemd maar ik vind nog steeds mijn verslavingservaring het beste wat mij in m’n leven tot dat moment was overkomen. Ik geloof overigens wel dat iedereen zijn eigen ontwikkelingstempo moet zien te vinden en aan te houden. Ik was geen snelle leerling. Ik leer nog steeds. En ga daar lekker mee door. Ik heb geen haast…., heel ontspannen!
H: ik kom uit een zeer ‘drankerige’-omgeving – ik sluit me aan bij m’n buurmaan – na de kliniek dacht ik alle drankvriendinnen te zijn verloren – dat bleek er maar 1 te zijn, die zei: ‘jij was 25 jaar een gezelligheidsdrinker – jammer dat het zo moet gaan’ – mijn omgeving zelf reageert nu positief en anders – ik heb nu een neefje uit Frankrijk die blowed – praat daar iedere avond mee – leg dat uit ten aanzien van drank en cigaretten, door mijn eigen ervaringen uit te leggen – dan begrijpt hij toch het een en ander – in mijn omgeving zie ik trouwens ook mensen anders omgaan met drank – op Sail heb ik het overigens wel benauwd gekregen – ik wilde weg – m’n man ook – wel veel water gedronken – wil eerst een heel jaar afronden – echt heel leuke dingen zoals Sail blijven lastig – ik word trouwens ook door kinderen en man met de blaas-test geconfronteerd – de sociale controle binnen het gezin is niet gering en daarnaast is de voorbeeld functie absoluut groot.
I: er zijn persoonlijke vrienden en grote manifestaties. Kan dat samen? Een vriendin vroeg mij met haar mee te gaan naar Sail en op een boot met 10 mensen – ik heb dat afgewezen – kan er niet af – het probleem is dan dat ik niet weg kan – daar begin ik niet aan – heb me trouwens ook gestoord aan wangedrag op het grachtenconcert – mijn kennissen kennen me alleen nuchter – soms zijn wij wel erg gefixeerd op dit onderwerp – de meeste mensen zijn met hele andere dingen bezig – je hoeft je eigenlijk niet te verdedigen; en dan de relaties: m’n ex kon er eigenlijk niet tegen – ze ging dan verstoppen en ik kon het niet vinden: dan was ik razend – trouwens: moet je dat dan vertellen aan relatie’s of je werk-collega’s – ik zou zeggen: nooit doen!
Grote manifestaties worden steeds makkelijker: vorig jaar ‘haring happen’ of de grote festivals: ik heb intussen geleerd om zonder invloed naar muziek te luisteren – ben dan vrij scherp – merk trouwens dat ik dat thuis steeds beter kan – vroeger had ik de roes daarbij nodig….
J: ik ben niet zo’n drinker en wel een ‘einzelganger’ en trek me al gauw terug – merk een grote afstand – zou trouwens erg verslaafd aan drank kunnen worden maar ik ben teveel in m’n eentje – moet dan teveel drinken….
K: ik luister….
L: bij Sail zou ik door moeten tetteren – zelf was ik bij café De Koophandel in Ouderkerk aan de Amstel en heb daar gezwommen – werd daar rustiger van – voorheen zou ik als eerste door het lint zijn gegaan – ik ben nu een stukje verder – heb geen zelfmedelijden meer – wil ook m’n afspraken nakomen en dat gaf me kracht – laatst ben ik doorgezakt en kreeg een boete van E.200.-; ben niet naar Sail geweest – nu ga ik 11 dagen met vakantie naar de Azoren – samen met een makker….
M: heb ooit in de actieve politiek gezeten – daar werd veel gedronken na vergaderingen, met ijskast en genever – ging helemaal de verkeerde kant op – kwam eens om 4 uur thuis, ben toen in de tuin gestort samen met een slapende wethouder – kom nu niet meer in die omgeving – toch kan er iets gebeuren – ook als ik alleen thuis ben in een melancholieke stemming. Trouwens ik kom uit een omgeving waar iedereen drank ‘lust’ – m’n ex-relatie was ook verslaafd – ben zelf liever eerder weg en kom wat later plus dat ik steeds meer vertrouwen in mezelf heb – moeilijk vind ik in m’n directe omgeving drinkers te weten, zoals een goede vrind, die vaak veel te veel drinkt – soms ook eet hij niet meer – neem daar zelf afstand van – vind ‘t erg om te zien dat die ander kapot gaat – vroeger had ik ook op mijn werk veel drank – trouwens ik heb veel plezier nu met mijn zoon heel gelukkig is: dat doet goed…..
A: hiermee is de gespreksronde voltooid en mag ik nog reageren op het door mij geformuleerde onderwerp: ik heb goed geluisterd naar alle bijdragen, waarbij mij vooral duidelijk is geworden dat ik hier niet alleen maar zit vanwege mijn oorspronkelijke (gok-)verslaving, maar dat werkelijk herstel zich manifesteert op alle onderdelen van mijn leefprogramma, waarbij ik dus ook eens goed moet nadenken over mijn woekerende gewichtstoename en dergelijke. Kortom: herstel betreft niet een onderdeel van het leven, maar is een volstrekt geintegreerde aangelegenheid. Dank voor alle reacties.
Hiermee wordt de gespreksronde en de avond te 21.30 uur afgesloten, waarbij een ieder enig geld in de groeps-klomp werpt.
—————————————————
